Je hebt deze mooie vilten onderzetters van Sjaal met een Verhaal vast al vaak in onze Wereldwinkel zien staan. Ze zijn gemaakt door vrouwen in Nepal. Een op de drie mensen leeft daar in armoede. Het is niet makkelijk om voor jezelf en je kinderen te zorgen in een land waar zorg en onderwijs niet vanzelfsprekend zijn. Hoe worden ze gemaakt? Het begint met het kleuren van de uitgekamde en schoongemaakte wol. De wol wordt in de hand gedraaid tot een bolletje van de goede grootte. Daarna wordt het bolletje gewassen en gedroogd. Op het laatst worden de bolletjes aan elkaar genaaid. Al deze onderzetters hebben iets belangrijks gemeen: ze zijn kleurrijk, uniek en met de hand gemaakt. Met de verkoop zorgt Sjaal met een Verhaal voor werk voor inmiddels meer dan duizend vrouwen in Nepal en Thailand. Economisch zelfstandig kunnen zijn heeft een enorme positieve invloed op hun leven en dat van hun kinderen. Met het maken en verkopen van producten kunnen vrouwen een goed bestaan opbouwen. Wij helpen ze daar graag een handje bij.  

Pottenbakken in Sfax is een traditioneel ambacht dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Het is bovendien een ambacht waaraan de hele familie meewerkt, wat onder meer te zien is aan de werkplaatsjes aan huis. Hoewel de concurrentie van industrieel gefabriceerd aardewerk groot is, lukt het de Artisinat pottenbakkers familie het hoofd boven water te houden en dat is belangrijk omdat de werkloosheid in Tunesië groot is. Scholing is voor veel mensen onbereikbaar maar Ambachtswerk daarentegen, staat voor een omvangrijk sociaal vangnet voor niet- of laaggeschoolden. Het bereiden van de klei wordt bijvoorbeeld gedaan door diegenen die nauwelijks naar school zijn geweest. Ook met het inpakken, het opslaan, het vullen van de pallets, wordt door laaggeschoolden geld verdiend.
De familie Artisinat houdt al generaties lang het ambacht hoog. De hele familie woont tegenover en naast elkaar. De werkplaatsjes zijn aan huis, wat aangeeft dat alle familieleden betrokken zijn bij het pottenbakken. De vrouwen verzorgen met name het decoreren van het aardewerk. Het zwaardere werk van het bakken, glazuren en inpakken is de taak van de mannen. Na de eerste keer stoken wordt het aardewerk met verschillende kleuren glazuur beschilderd. Dit beschilderen staat in hoog aanzien, veel vrouwen beheersen deze bijzondere techniek. Vrouwen werken in de pottenbakkerij tot ze trouwen. Daarna kunnen zij hun werk thuis voortzetten: het aardewerk wordt bij hen gebracht en weer opgehaald. Wanneer het product beschilderd is, gaat het nogmaals de oven in en wordt er daarna in de werkplaats een laag transparante glazuur aangebracht. Dan worden de producten nog een keer gestookt en is het product klaar voor de verkoop. Het zelf geld kunnen verdienen geeft de mensen een gevoel van zelfrespect, wat vele families ten goede komt.

Pottenbakkers uit Tunesië maken deze tajines nog steeds handmatig. Pottenbakken is een traditioneel ambacht waar de hele familie aan meewerkt. Daarom is de werkplaats vaak gewoon aan huis. In Tunesië heerst grote werkeloosheid en nog steeds hebben veel mensen geen scholing gehad. Traditioneel ambachtswerk is voor hen een belangrijke manier om toch een inkomen te verdienen.
Jalel is de zoon van een familie die al generaties lang pottenbakken. Pottenbakken is in Sfax een traditioneel ambacht, waarvan de kennis binnen de familie van generatie op generatie wordt doorgegeven. De grond en klei in Sfax leent zich uitstekend voor het fijne ambacht van aardewerk. Het is een ambacht waaraan de hele familie meewerkt. De vrouwen zijn hoofdzakelijk betrokken bij het decoreren van het aardewerk, terwijl het bakken, glazuren en inpakken door de mannen wordt uitgevoerd.